Twee decennia geleden ging alle praat over klimaatopwarming over het zogenaamde gat in de ozonlaag. Dat was toen een grote ontdekking, en volgens velen de grootste bedreiging van ons leefmilieu. Vandaag hoor je over de ozonlaag nog maar erg weinig, zeker in vergelijking met andere klimaatproblemen. Hoe zit dat nu?
In de lagere luchtlagen is ozon schadelijk, maar de ozonlaag in de troposfeer houdt een groot deel schadelijke straling van de zon tegen. Een echte laag is dat trouwens niet, eerder een zone van de atmosfeer rond de aarde die een iets hogere concentratie aan ozon bevat. In de jaren 70 werd ontdekt dat de ozonconcentratie kon afnemen als gevolg van door de mens geproduceerde chemicaliën.
Om dat effect tegen te gaan werd het Protocol van Montreal opgesteld, waarin het gebruik van bepaalde stoffen aan banden werd gelegd. Dat heeft ervoor gezorgd dat er in de laatste tien jaar een vermindering in de afbraak van ozonconcentratie waar te nemen is. Als we op dit elan doorgaan, is de concentratie ozon in de atmosfeer tegen het midden van de 21ste eeuw weer op het peil van 1960. Eindelijk een succesverhaal dus.